Tidleg oppe.

tidleg morgon, før

sentrum har vakna

toget står nede på stasjonen

og pesar

kastar lange skuggar

i den låge morgonsola

det er kaldt, men

det kjem til å bli ein fin dag

ingen bilar på vegen enno

kanskje folk sit heime

ved frukostbordet

det er fint å ha eit forsprang

på verda

Vare vener

Det stig vassdamp frå bakkane i septemberkvelden

som om jorda kokar

Lufta vert disig og uklår

Underlege dyr dukkar opp i himmelsynde

Brått høyrer du ein lyd, eit gufs

stryk deg over nakken med mjuke nevar

Og så var det berre vinden

-eller?

Myrull.

Myrull blømer i juni

som snø om sommaren

på toppmyrar i sol og regn

strøydd utover

som lodne prikkar

i den grå, stri myra

som nett har vakna til liv

etter snøteppet.

Plukk dei i handa

og drøym deg litt vekk.

Galskap.

Det susar i trea

Det er den vinden han sa

ho kom til å verta litt galen av,

fordi alle blir litt galne

av den vinden

-Ho lurte på kva han meinte med det?

-Vent og sjå, sa han.

Det er noko som

ligg i lufta.

Avbrekk.

Lukten av

solvarme barnåler

står brått i nasen

Det er ein doven aroma

Mjølkebilen dundrar forbi

Ei oransje sveve

rører seg såvidt i brisen

Sterk fargeklatt i det grøne

Ein båt med påhengsmotor

køyrer sakte forbi på vatnet

-det er ikkje

mange av dei.

Innsida ut

Det vesle

blir stort

når verda utanfor

er på vranga

Stølen

Den gamle nøkkelen står i døra

Du finn han

oppunder takskjegget

Då kan folk

låsa seg inn

om dei kjem ut

for dårleg vér

Mot målet

ein fot føre den andre

så

kjem ein no fram

tungt i motbakkane

ikkje stopp

det er tyngre å koma i gang att

du greidde det!

denne gongen og -

men

så fort det gjekk ned att?

då

var vegen kjend.

Sjå etter!

Om du bøyer deg ned

og ser betre etter

kan du sjå venleiken

i dei minste blomane

dei blomane

som står litt bortgøymt

attom lyngen og steinane

som nikkar i vinden

og bøyer seg

litt for regndropane

som kom

før i dag

dei små blomane

dei

skal du sjå etter.

Murstein

vakre mursteinar

stein på stein

nokre er dekka av lav

gamle

dei ligg der så fint

oppå kvarandre

i levande mønster

bylgjande

og stør kvarandre

lag på lag

lenar seg

på kvarandre

det ljosegrøne lavet fortel

om stabilitet